İl 1913 ... Məhmət Akif Antəpdədir . Rusların və ingilislərin təşviqi ilə şəbəkələr quran ermənilər şərqdə Türk kəndlərini basaraq alçaqca qırğınlar etməkdədir. Gənc qızlara təcavüz edirlər , yaşlıları və kişiləri məscidlərə doldurub yandırırlar , Beşikdəki körpələri belə qılıncdan keçirirdilər. Xəbərlər gün bə gün Antəpə də çatmaqdaydı . Bu xəbərlər üzərinə Akif qələmini əlinə alar və qışqırar kağıza böyük bir millətin fəryadını , duyğularını . Səsini bəlkə də tam 1 əsr sonrasına , bizlərə eşitdirə bilmək üçün idi bu hayqırışları .... İndi hamılıqla Akifə qulaq verək:

 
Getmə ey yolç ... Davamı »

        Məni bağışlamaq olarmı, çətin...

Mən özüm bilirəm nəçiyəm, nəyəm.
Tikdiyim bu daxma, hördüyüm budur. 
Odası təp-təzə, odu köhnəyəm,
Əlimdən bu gəlir, gördüyüm budur

... Davamı »

Tanrıya  müraciətim

Anadolu hərbzədələrinə yardım münasibətilə

Uçar, uçar, yenə ruhum diyari-hüznə qoşar;
Uzaq, uzaq, çox uzaq bir mühit içində yaşar.
... Davamı »

MƏN TÜRKƏM

Sən bizi aldatdın illərdən bəri,
Mən çərxi-fələkdən dərs götürmüşəm. ... Davamı »

Dilən, professor, utanma, dilən

Dilən, professor, utanma, dilən,

Dillən, professor, utanma, dillən...,

Səslə, hər keçəndən sədəqə istə,

Qaçandan, köçəndən sədəqə istə,

Fərqi yox,Bakıdan, Ağdamdan olsun,

... Davamı »

Düşmənimiz dostumuzdan çox ikən…
Türkün türklə ədavətə haqqı yox!!!  
Bəxtiyar Vahabzadə
 

Yad əlində tapdanırkan şərəf-şan,
Türkün türklə ədavətə haqqı yox.
Hər işimiz başlanırkan sıfırdan,
Türkün türklə ədavətə haqqı yox.

Erkək, qadın, əsgər, çocuq, ixtiyar
— Əsir — deyə, minlərcə türk övladı:
İssız bir adanın qoynunda sızlar,
Sorulmaz dərdi, duyulmaz fəryadı.

İştə kinli bir məzarlıq ki hər gün
Yığın-yığın insan udar da, doymaz;
Sağlam vücudlar belə düşgün, ölgün,
Ümidsiz bir heykəldən fərq olunmaz.

Gülümsərlər, fəqət həp gözlərində
İntiqamlı şimşəklər çaxar, durur.
Çırpınırlar, solmuş bənizlərində
Bir çox gizli, sönük əməllər uyur.

Yalnız soyuq, yağmur, boran, fırtına
Oxşar durur bu məhzun könülləri;
Üryanlıq, xəstəlik, aclıq bir yana,
Susuzluqdan həp qurumuş dilləri.

Amansız qartalın vəhşi dırnağı
Məsum yavruları ... Davamı »

Səməd Vurğun
Həyat fəlsəfəsi

Quşlar qatar-qatar ellərdən keçər,
Bəşər nəsil-nəsil dünyadan köçər;
İnsanlıq gah zəhər, gah şərbət içər…
Əzəldən belədir hökmü zamanın -
Düyümlü bir sirri var asimanın!

Çarxını qurduqça dövranın əli
Bəzən ağlar olur, bəzən gülməli…
İnsanın ən böyük eşqi, əməli
Bəzən aslan kimi çırpınır darda,
Bəzən də qərq olur fırtınalarda…

Dəyişir səmtini daima sular,
Dəyişir fikirlər, dönür duyğular.
Kainat tutmayır bir yerdə qərar:
- Çarpır sinəsini qayalıqlara-
O gah qışa çıxır, gah da bahara!

Dünya binasını qurandan bəri
Səadət adlanan o gözəl pəri
Gəl! - deyə səsləmiş qərinəl ... Davamı »